Afgelopen week sprak ik met mijn leidinggevende over de invulling van mijn werkzaamheden voor het komend jaar. Dat zal definitief het laatste, volle jaar zijn dat ik mij voor de leden van het KVGO mag inzetten – en met veel plezier natuurlijk. In de loop van 2018 zal ik – dan 66 volle jaren jong – toch echt met pensioen (moeten) gaan.
Vanaf 1970 ben ik met een paar korte onderbrekingen aan de grafische bedrijfstak verbonden en heb dus als deelnemer ook het vooruitzicht gehad op 61-jarige leeftijd tegen 90 procent met de VUT te kunnen gaan. Dat werd voor ons allen onbetaalbaar en de VUT-grens schoof op naar 63 jaar tegen 70 procent.
Met ingang van 2006 werd de VUT-regeling zelfs helemaal beëindigd en werd het perspectief voor mij 65 jaar AOW plus pensioen. Vijfenzestig jaar werd 65 jaar en 9 maanden, uiteindelijk door aanvullende overheidsmaatregelen 66 jaar definitief. Dit schrijf ik zeker niet als klaagzang, want ik werk nog iedere dag met veel plezier en groot enthousiasme. Neem bijvoorbeeld het rapport ‘KVGO Toegevoegde Waarde in Beeld 2016’.
De reden dat ik u de tijdslijn van mijn carrière schets, komt omdat veel van uw medewerkers in eenzelfde situatie zitten of terecht gaan komen. De meesten ‘moeten’ door tot hun 67ste – of langer – en velen zien daar huizenhoog tegenop.
Dat leidt mogelijk tot demotivatie, slechte werkprestaties en verhoogd ziekteverzuim. Hij of zij draagt dan in ieder geval minder bij aan de toegevoegde waarde in uw bedrijf.
Alle reden dus daar vroegtijdig op te anticiperen. Daarmee kom ik bij het thema van het evenement Fit & Flexibel 3. De rode draad: “Hoe houd ik de energie in mijn bedrijf en hoe houd ik mijn mensen met respect voor de generatieverschillen optimaal inzetbaar en blijven ze met plezier naar het werk komen?’
Schrijf u nu in, want graag ontmoet ik u woensdagmiddag 28 september tijdens Fit & Flexibel 3 in Zeist. Tot dan!
Fons Metsaars