Amsterdam heeft weliswaar begin vorig jaar een ja sticker voor ongeadresseerd reclamedrukwerk verplicht gesteld maar die geldt voor reclamefolders en nadrukkelijk niet voor huis-aan-huisbladen. Nu wil de gemeente Utrecht echter, tot verbijstering van het KVGO, ook een ja sticker invoeren die wél voor dat soort informatieve gedrukte uitgaven gaat gelden.
Aan banden leggen
Ook enkele gemeenten in Noord-Holland en elders in het land hebben zo’n maatregel voorgesteld of denken er over. Dit zou betekenen, dat huis-aan-huisbladen in die gemeenten uitsluitend zouden mogen worden bezorgd in brievenbussen met een nee/ja- en een ja-sticker. Huis-aan-huis bladen, die een eeuwenoude historie hebben in Nederland, op die manier aan banden leggen heeft vernietigende economische gevolgen voor tientallen drukkerijen, niet alleen grote maar vooral kleine familiebedrijven.
Negatieve gevolgen
De ja sticker voor reclamefolders heeft al geleid tot banenverlies in de grafische sector terwijl winkeliers er duidelijk de negatieve gevolgen van ondervinden. Ook uitgeverijen, journalisten, fotografen, bezorgers en anderen worden door deze maatregel in hun bestaan bedreigd.
Het KVGO doet daarom een ernstig beroep op Utrecht en andere gemeenten om huis-aan-huisbladen ook bij mensen zonder sticker te laten bezorgen. Het KVGO wijst er daarbij op dat veel gemeenten hun officiële informatie nog altijd aan de burger overbrengen via de plaatselijke huis-aan-huis krant.
Bestaande systeem werkt
Het bestaande systeem met onder meer het nee/ja systeem, waarbij een huis-aan-huis-krant wel in de bus mag, net zoals in brievenbussen zonder sticker werkt al vele jaren zonder problemen. Huis-aan-huis kranten – die veel aandacht krijgen van en ook hooggewaardeerd worden door de consument – worden ook op grote schaal na lezing naar de oud-papier-bak gebracht. Het argument dat met het aan banden leggen ervan veel overbodig afval wordt bespaard gaat dan ook volstrekt niet op.